اخبار شرکت ملاحظات زیست محیطی برای انواع مختلف مواد خیس کننده مورد استفاده در شنی

ملاحظات زیست محیطی برای انواع مختلفی از مواد خیس کننده مورد استفاده در شتابندگی شامل موارد زیر است:

1. شن و ماسه سیلیکونی:

   • خطرات سلامتی: می تواند سیلیس کریستالی قابل تنفس را تولید کند که خطرات جدی برای سلامتی ایجاد می کند (به عنوان مثال سیلیکوز).
   • آلودگی خاک: باعث تولید گرد و غبار در طول استفاده می شود که می تواند به مشکلات کیفیت هوا کمک کند.

2. آلومینیوم (کوراندوم):

   • قابلیت استفاده مجدد: بسیار پایدار و می تواند چندین بار استفاده شود، کاهش ضایعات.
   • استفاده از انرژی: تولید انرژی زیاد است که می تواند به انتشار کربن کمک کند.

3. گره های شیشه ای:

   • غیر سمی: به طور کلی امن و غیر سمی در نظر گرفته می شود و خطرات کمتری برای سلامتی ایجاد می کند.
   • پتانسیل بازیافت: می تواند بازیافت شود، کاهش تاثیرات زیست محیطی.

4. مواد خیس کننده پلاستیکی:

   • کمتر مضر: به طور معمول گرد و غبار کمتری تولید می کنند و در سطوح کمتر خیس هستند، به حداقل رساندن آسیب و زباله.
   • قابلیت تجزیه زیستی: برخی از انواع پلاستیک قابل تجزیه هستند، اما برخی دیگر ممکن است به آلودگی پلاستیک کمک کنند.

5. پوسته های گردو و سایر مواد ارگانیک:

   • قابل تجزیه: این مواد طبیعی و زیست فرسوده هستند، که آنها را دوستانه تر از محیط زیست می کند.
   • منبع پایداری: برداشت باید به صورت پایدار انجام شود تا از کاهش منابع طبیعی جلوگیری شود.

6. بیکاربونات سدیم:

   • دوستانه با محیط زیست: غیر سمی و قابل تجزیه زیست، که آن را به یک گزینه امن برای بسیاری از برنامه های کاربردی تبدیل می کند.
   • محلول بودن در آب: در آب حل می شود و نگرانی های مربوط به دفع زباله را کاهش می دهد.

7. فولاد و شات:

   • قابل بازیافت: می تواند بارها مورد استفاده قرار گیرد و مقدار زباله تولید شده را کاهش دهد.
   • نگرانی های متال سنگین: ممکن است فلزات سنگین داشته باشد و نیاز به دستکاری و دفع دقیق دارد.

هنگام انتخاب مواد خیس کننده، نه تنها تاثیر آنها بلکه تاثیرات زیست محیطی و پیامدهای سلامتی آنها را در نظر گرفتن ضروری است.